Autosportplezier voor herintreder Axel Jansen en zoon Mex

Steeds meer nieuwe rijders weten de weg te vinden naar de Supercar Challenge. Leuk is het daarbij te zien dat er meerdere vader en zoon combinaties met of tegen elkaar de strijd aangaan in de verschillende divisies van deze klasse. Tijdens de Zolder Superprix is daar een nieuwe equipe bijgekomen. Vader Axel en zoon Mex Jansen verschenen op de baan met hun door Koopman Racing gerunde BMW M240i, waarbij de pas 16-jarige Mex iedereen verbaasde door gelijk de gevestigde orde in de Sport-divisie te verslaan en brutaal de poleposition voor zich op te eisen.

Vader Axel zag het vanaf de zijkant allemaal met een ‘big smile’ aan. “Hoe is het mogelijk dat zo’n jong ventje op een voor hem vreemde baan gelijk zo hard gaat. Hij is nu al een stuk verder dan dat ik ooit was op deze leeftijd.” Axel Jansen heeft recht van spreken. Halverwege de jaren 90 gold deze coureur als één van de grootste talenten in de Nederlandse autosport.

“In de karts was ik in diverse klassen al zesmaal kampioen van Nederland geworden toen ik halverwege de jaren 90, als 18-jarige, van Marlboro de kans kreeg deel te nemen aan een competitie om een jaar lang te racen in de Marlboro Elf Renault Clio Cup”, blikt Axel terug. “Een flink aantal rijders moest met elkaar de strijd aangaan op conditioneel vlak, snelheid, fysieke en mentale weerbaarheid. Alles onder leiding van Ron Boon, de Renault sportchef in die tijd. Ik kreeg mediatraining van Olav Mol en de Clio’s werden ingezet door Team Bleekemolen. Uiteindelijk bleven er drie jonge rijders over, Jacky van der Ende, Phil Bastiaans en ik.”

Er werd in de Renault Clio Cup best wel stevig gereden met af en toe een uitstapje tot gevolg

De Clio Cup was in die tijd één van de topklassen van Nederland. Ruim 30 wagens aan de start met niet de minste namen zoals Frans Verschuur, Donald Molenaar, John de Vos, Frans Caron, Pim van Riet en Frans Vörös. “Ik pakte voor al deze grote namen gelijk de overall poleposition voor de races op het TT Circuit van Assen en Zandvoort, waar op Zandvoort gelijk na de start de gaskabel afbrak. Ik heb een wedstrijd gewonnen, maar daar tegenover moest ik ook veel races door technische problemen voortijdig staken, met onder meer een gebroken aandrijfas op Zandvoort. Door al deze pech greep ik naast de titel in de Junior Cup, die werd gewonnen door Jacky van der Ende.”

Axel Jansen in actie met de Opel Dealer Team Holland Formule Opel van AR Motorsport in 1996.

“Na dit jaar in de Clio kreeg ik de kans om te gaan testen in een Formule Opel bij zowel Van Amersfoort Racing als bij AR Motorsport van Ronald Heiligers. Pas een paar dagen voor de eerste race op Circuit Zolder kwam de deal rond met het Opel Dealer Team Holland van AR Racing met Sepp Koster als teamgenoot. Ik had echter een groot probleem. Ik was nogal laat in de puberteit en werd steeds langer. Midden in het seizoen 1996 kon ik niet meer in de smalle cockpit zitten. Met allerlei noodgrepen lukte het net, maar ik werd in Helsinki gediskwalificeerd omdat de cockpit buiten de standaard maten liep. Ik werd vervangen door Donny Crevels. Weg was mijn toekomst in de formuleracerij en weg was sponsor Marlboro. Halverwege het seizoen heb ik nog éénmaal gereden op TT Circuit Assen en won de wedstrijd na diskwalificatie van de eerdere winnaar. Maar toen was het echt over.”

Axel Jansen in het midden tussen Arie Luyendijk en Jan Lammers

“Maar hoe nu verder? Na gesprekken met mijn vriend Mark Koense in samenspraak met Jan Lammers koos ik voor mijn maatschappelijke carrière en ging mijn school afmaken om uiteindelijk mijn HTS diploma te bemachtigen. In februari 2003 ging ik werken voor het familiebedrijf JAZO (Jansen&zoon) om uiteindelijk in 2006 het roer helemaal over te nemen van mijn vader. Wij ontwikkelen, produceren en monteren producten op het gebied van toegang, ventilatie en afscherming met het accent op brandbeveiliging en inbraakweerbaarheid voor hoogwaardige installaties.”

“Het racevirus dat verlies je nooit meer. Ik ben met Mark nog een paar keer naar Le Mans geweest en dat vond ik prachtig. Ik heb een dochter van dertien jaar die uitblinkt in de zwemsport. Nena zat in de top drie bij de jeugd, maar de coronatijd heeft haar geen goed gedaan en ze heeft wat achterstand opgelopen. Mijn zoon Mex van 16  is ook een geweldige wedstrijdzwemmer, maar de autosport trekt hem nog veel meer. Door het vele racen achter de simulator heeft hij veel geleerd qua timing en gevoel richting het echte racen. Eind vorig seizoen hebben we beide bij de DRDA onze racelicentie gehaald. Daar heb ik na zo’n lange tijd weer veel bekenden ontmoet. Mex had eigenlijk nog nooit met de hand geschakeld en 20 minuten voor de start van de cursus zijn wij op een industrieterrein vlak bij het circuit gaan oefenen. Leuk was dat cursusleider Peter Grondel mij nogal veel aanwijzingen gaf, maar over het rijden van Mex was hij alleen maar positief.”

“Begin dit jaar ben ik in contact gebracht met Hein Koopman van KR Racing en na een bezoek aan zijn bedrijf in Winkel hebben we een door BMW Motorsport opgebouwde BMW M240i aangeschaft. Daarmee hebben we de eerste zes races van de ACNN gereden in de DTC 1 divisie.

We hebben nu de overstap gemaakt naar de Supercar Challenge van Dick van Elk. Wij vinden het een perfect opgezette klasse. Het hele eerste weekend op Circuit Zolder liep goed. Het was heel prettig werken, geen chaotisch gedoe. Ook Hein Koopman heeft zijn zaken goed voor elkaar.

Axel pakt de algemene overwinning in de Clio Cup en verslaat een teleurgestelde Donald Molenaar (links) en Frans Verschuur.

Ik verheug me op een ontmoeting op Spa met Donald Molenaar. Ik versloeg hem ooit in de Clio’s in een direct gevecht en daar was hij ziek van. Het had hem pijn gedaan vertelde hij na afloop. Leuk om eens bij te praten. Kortom we gaan het hele seizoen in de Supercar Challenge rijden en wat is er nu fijner dan dat met je eigen zoon te doen.”