Waar twee honden vechten om een been gaat Roger Grouwels er mee heen
Roger Grouwels heeft op spectaculaire wijze de zaterdagrace van de Supercar Challenge powered by Dunlop bij de Superstars @ Zolder op zijn naam geschreven. Grouwels lag in de slotfase op de derde positie, maar profiteerde optimaal van een touché tussen Glynn Geddie en Henry Zumbrink en pakte hierdoor de eerste plaats. Glynn Geddie eindigde nog wel op de tweede plaats, maar voor Henry Zumbrink eindigde de race in de grindbak. Peter Hoevenaars eindigde uiteindelijk op positie drie. In de GT-divisie ging de overwinning naar Pierre Etienne Bordet en in de GTB-divisie ging de overwinning naar het duo Lemmens/Qvick in de KTM X-Bow.
In de Super GT-divisie had Jim Geddie de beste start van de race. De McLaren-coureur kwam op de eerste positie door de eerste bocht en kon meteen een gaatje slaan naar zijn achtervolgers. Henry Zymbrink sloot aan op de tweede positie, met daarachter Bob Herber.
Geddie kon hierna niet wegrijden bij de rest van het veld en zag zelfs dat zijn tegenstanders steeds dichterbij kwamen. Zumbrink zette de McLaren flink onder druk en ook Bob Herber, Roger Grouwels en Peter Hoevenaars drongen flink aan. Zij dwongen Geddie uiteindelijk in een fout in de eerste chicane. Geddie schoot rechtdoor en Bob Herber kon hiervan profiteren. Geddie gooide hierna het gat echter meteen weer dicht, waardoor de rest hem toch niet in kon halen. Voor Herber was dit een ideale situatie, want hij kon meteen meerdere seconden uitlopen.
Geddie kon hierna nog één ronde de rest achter zich houden, maar Zumbrink vond dat het in de ziekenhuisbocht wel genoeg was en haalde Geddie binnendoor in. Grouwels haakte meteen aan en kon in de chicane voor start-finish ook de McLaren van Geddie verschalken.
Herber leek ondertussen op rozen te zitten, maar technische problemen zorgden er bij de Ferrari voor dat hij meerdere malen stilviel op de baan. Na een reset wilde de auto wel weer starten, maar nadat dit meerdere malen was gebeurd besloot de wedstrijdleiding om hem de zwarte vlag te tonen. Herber viel namelijk een paar keer stil op een gevaarlijk punt op de baan, met meerdere malen bijna een zware crash tot gevolg.
De uitvalbeurt van Herber gaf de leiding in de race aan Henry Zumbrink met zijn Volvo S60 V8 Silhouette. Zumbrink moest flink gas blijven geven om zijn eerste positie te behouden, want Roger Grouwels was snel onderweg en hield het gat tussen hem en koploper Zumbrink binnen drie seconden. Geddie lag ondertussen op de derde positie, op de voet gevolgd door Viper-coureur Peter Hoevenaars.
Na de pitstops had Henry Zumbrink zijn eerste positie kunnen behouden, maar daarachter was Peter Hoevenaars op de tweede plaats komen te liggen. Roger Grouwels moest ten opzichte van zijn directe concurrenten 25 seconden langer stilstaan en was hierdoor teruggevallen naar de derde positie. Glynn Geddie had bij de McLaren weer het stuur overgenomen van vader Jim en noteerde meteen ook weer snelle rondetijden.
Glynn Geddie was na de pitstops weer de snelste man op de baan en de McLaren-coureur reed dan ook snel naar voren in het veld. Eerst was het de in de GT Sprint rijdende Laurens Vanthoor die door Geddie werd ingehaald en niet veel later moest ook Peter Hoevenaars zijn meerdere erkennen in de snelle McLaren-coureur.
Hierna reed Geddie snel richting Roger Grouwels, die zich echter niet zomaar gewonnen gaf. Grouwels verdedigde zijn tweede positie flink en maakte zijn Corvette zeer breed. Een spannend gevecht volgde, waarbij beide auto’s elkaar zelfs meerdere malen toucheerden en ook nog eens in de eerste chicane rechtdoor schoten. Toch kon Grouwels zijn positie lang behouden, maar na een paar ronden moest de Corvette-coureur uiteindelijk toch zijn meerdere erkennen in Geddie.
Zumbrink had met zes minuten te gaan nog een voorsprong van veertien seconden op Geddie, maar zag die als sneeuw voor de zon verdwijnen omdat hij met nog een paar ronden te gaan rechtdoor schoot in de eerste bocht. Dit kostte hem tien seconden, waardoor de McLaren meteen aan de staart van de Volvo kwam te zitten. Een uitermate spannend gevecht volgde, waarbij Zumbrink zijn eerste positie met hand en tand verdedigde. Regelmatig blokkeerden de wielen bij de Volvo, maar Zumbrink gaf zich niet gewonnen.
Het einde van de race eindigde uiteindelijk in een fiasco voor Henry Zumbrink. Geddie plaatste in de laatste ronde in de eerste bocht een inhaalactie bij de Volvo waarbij Geddie de Volvo toucheerde. Beide bolides gingen in de rondte en Zumbrink kwam hierna vast te staan in het grind. Geddie kon zijn weg vervolgen maar had bij de touché wel een lekke band opgelopen. Geddie verloor hierdoor veel tijd, waardoor Roger Grouwels de eerste plaats in de schoot geworpen kreeg. Geddie haalde de finish nog wel en pakte de tweede positie. Derde werd Peter Hoevenaars.
In de GT-divisie had Steve Vanbellingen een goed begin van de race. De bestuurder van de BMW M3 Silhouette haalde in de eerste ronde Pierre Etienne Bordet in, die wel kon aanhaken bij Vanbellingen en de BMW-coureur meteen weer onder druk zette. Jan van der Kooi had een mindere start van de race. De Lotus-coureur spinde bij het ingaan van de eerste chicane en moest hierdoor veel posities prijsgeven.
Vanbellingen kon hierna zijn eerste positie niet behouden. Pierre Etienne Bordet slaagde er na een paar ronden in om aan Vanbellingen voorbij te gaan, die op zijn beurt zag dat het gat met zijn volgende achtervolger Craig Wilkins ook steeds kleiner werd.
Opvallende rijder in de GT-divisie was deze race Danny van Dongen. Van Dongen verscheen namelijk aan de start met een Praga R1 en noteerde met deze auto snelle rondetijden. Van Dongen klom voor de pitstops al op tot de veertiende plaats algemeen, wat een vierde plaats in de GT-divisie betekende.
Ook na de pitstops lag Pierre Etienne Bordet, ondanks zijn vele resultaatseconden, nog op de eerste positie. Achter Bordet lag Ward Sluys op de tweede positie, maar hij werd op de huid gezeten door Aaron Scott in de Viper GT3.
Niet veel later kreeg Sluys toch weer wat lucht, omdat Aaron Scott een drive through penalty aan zijn broek kreeg voor een te korte pitstop. Ook Pierre Etienne Bordet en Danny van Dongen kregen een drive through voor hun pitstop die te kort bleek te zijn geweest. Hierdoor kwam Ward Sluys zelfs op de eerste positie te liggen in de race.
Toch was de race uiteindelijk net iets te lang voor de BMW-coureur. Bordet haalde in de slotfase Sluys nog in en pakte daarbij de overwinning in de GT-divisie. Sluys en Vanbellingen werden wel tweede, voor Craig Wilkins en Aaron Scott op positie drie.
In de GTB-divisie was de beste start voor Rudy Lemmens. De KTM-coureur haalde in de eerste ronde de van pole gestartte Marcel van Berlo in. Lemmens kreeg het hierna niet gemakkelijk, want de KTM-coureur kwam flink onder druk te staan van Van Berlo en ook Charlie Frijns.
Lemmens verdedigde zijn positie goed, maar toch was het Van Berlo die na zes ronden een inhaalactie waagde bij de KTM. Van Berlo remde Lemmens uit bij de ziekenhuisbocht, zat aan de binnenkant maar ging hierna te vroeg op het gas en ging zelf in de rondte. Hij gaf hiermee de tweede plaats in de divisie aan Charlie Frijns.
Lemmens bleef hierna onder zware druk staan. Nu was het Charlie Frijns die probeerde om de KTM van Lemmens over te nemen. Lemmens kon nog een paar ronden zijn eerste positie behouden, maar moest uiteindelijk toch zijn meerdere erkennen aan de Porsche van Frijns. Achter dit tweetal was Marc Neyens ondertussen op de derde positie komen te liggen, vlak voor Marcel van Berlo.
In de GTB-divisie was het na de pitstops zeer spannend. Wijnen en Qvick waren hier flink met elkaar gevecht om de eerste positie, waar René Wijnen aan het langste eind leek te trekken. Marcel van Berlo lag op de derde positie, met Patrick Lamster op positie vier.
Toch was het uiteindelijk Erik Qvick die in de slotfase van de race de eerste plaats voor zich opeiste. De overwinning in de GTB-divisie ging dus naar Rudy Lemmens en Erik Qvick, voor het duo Wijnen/Frijns en Marcel van Berlo.