Mooie overwinning voor Roger Grouwels op Circuit de Spa Francorchamps
Roger Grouwels heeft de eerste race van de Supercar Challenge powered by Dunlop tijdens het Spa Euro Race evenement op Spa Francorchamps op zijn naam geschreven. De Corvette-coureur reed een sterke race en profiteerde optimaal van een drive-through penalty voor Jan Versluis, die te kort had stilgestaan tijdens zijn pitstop. Versluis eindigde hierdoor na een spannend gevecht met Glynn Geddie uiteindelijk op de derde plaats. In de GT-divisie leek Jan van der Kooi de overwinning te pakken, maar de Lotus-coureur kwam zonder benzine te staan en gaf de eerste plaats hierdoor aan Pierre Etienne Bordet. Marcel van Berlo pakte verrassend de overwinning in de GTB-divisie, Luc de Cock in de Supersport-divisie en Aart Bosman in de Sport-divisie.
Jan Versluis had een goede start van de race, maar Jim Geddie kon bij het insturen van La Source goed de binnenbocht houden. Versluis zat hierdoor op de verkeerde positie en verloor twee plaatsen aan Grouwels en Zumbrink. Grouwels was hierna ontketend. De Corvette-coureur ging na Eau Rouge meteen voorbij Geddie en pakte de eerste plaats. Achter de top vier kon ook Niek Hommerson in de eerste ronde de snelheid aan de kop van het veld goed volgen.
Geddie had het in de beginfase moeilijk, want hij werd in de eerste ronde zwaar onder druk gezet. Henry Zumbrink en Jan Versluis slaagden er dan ook al snel in om de McLaren in te halen. Jan Versluis reed hierna meteen naar Roger Grouwels toe en kon de Corvette in de tweede ronde bij het aanremmen van de busstop-chicane verschalken. Een spannend gevecht volgde, waarbij Jan Versluis zijn uiterste best moest doen om voor Roger Grouwels en Henry Zumbrink te blijven.
Ook achter de koplopers was het spannend. Jim Geddie was inmiddels achter Niek Hommerson op de vijfde plaats komen te liggen en kreeg in zijn kielzog Barry Maessen, Peter Hoevenaars en Peter Versluis achter zich aan. Geddie moest flink zijn best doen om deze groep achter zich te houden, waarin het leek dat Peter Versluis met de Ferrari 430 GT2 de snelste man was.
Voor Bob Herber was de race inmiddels al voorbij, want hij spinde door een lekke band op Eau Rouge. Hij bleef hierbij uit de bandenstapels maar slaagde er hierna niet meer in om de pitstraat te bereiken. De lekke band werd veroorzaakt door een stuk bodywork dat na een touche met Zumbrink van de McLaren van Geddie was afgevlogen.
Na de pitstops was het Roger Grouwels die had kunnen profiteren van de vele resultaatseconden bij Jan Versluis. De Corvette-coureur was hierdoor met een voorsprong van tien seconden op de eerste plaats komen te liggen en had bovendien het geluk dat de op de tweede positie liggende Jan Versluis onder druk kwam te staan van Henry Zumbrink. Achter Zumbrink lagen Niek Hommerson, Peter Hoevenaars, Peter Versluis, Glynn Geddie en Barry Maessen op de posities vier tot en met acht.
Zumbrink, die voorafgaand aan de race al aangaf dat hij niet verwachtte dat zijn banden het de gehele race uit zouden houden, kon na de pitstops het tempo van de koplopers niet meer volgen. De Volvo-coureur verloor elke ronde een paar seconden op koplopers Grouwels en Versluis en zag in zijn spiegels de Ferrari van Niek Hommerson ook steeds groter in beeld komen.
Hommerson kon hierna zonder veel problemen de Volvo van Zumbrink inhalen en ook Glynn Geddie stormde na de pitstops verder naar voren. Geddie haalde eerst Peter Versluis in, hierna Peter Hoevenaars, Henry Zumbrink en niet veel later ook Niek Hommerson.
Het gevecht om de tweede plaats werd hierna nog spannend, omdat Jan Versluis een drive-through kreeg omdat zijn pitstop te kort bleek te zijn geweest. Versluis kwam hierna vlak voor Glynn Geddie te liggen, die op dat moment net Niek Hommerson had ingehaald.
Een spannend gevecht volgde, waarbij Jan Versluis zijn uiterste best deed om zijn positie ten opzichte van Glynn Geddie te verdedigen. Geddie zette Versluis echter flink onder druk en na een paar ronden lukte het Geddie om bij het uitkomen van de busstop-chicane Jan Versluis in te halen. Versluis gaf zich echter niet zomaar gewonnen en probeerde om in de laatste ronden de tweede plaats weer terug te pakken van Glynn Geddie. Versluis deelde zelfs een klein tikje uit maar Geddie liet zich niet van de wijs brengen.
Jan Versluis verslikte zich uiteindelijk zelf wel in zijn poging om Geddie in te halen. Tijdens een inhaalactie schoot Versluis namelijk van de baan en kwam in het grind te staan. Wonderwel kwam Versluis toch uit het grind en kon hij zijn weg vervolgen, waarna hij toch nog de derde plaats in de race pakte. “Daar kwam mijn autocrossverleden toch nog goed van pas!”, kon Versluis zelf na afloop nog lachend vertellen. “Het was een mooi gevecht, waarbij ik af en toe wel een klein tikje heb uitgedeeld ja. Maar het ging er verder fair aan toe en ik heb Geddie na afloop ook meteen een hand gegeven. Het was ondanks mijn drive through een leuke race.”
Voor Roger Grouwels kwam de overwinning niet meer in gevaar. De Corvette-coureur kan hierdoor weer een mooie overwinning op zijn race-cv bijschrijven. “De drive through van Jan zorgde bij mij voor een beetje lucht, waardoor ik het laatste gedeelte van de race heb kunnen controleren”, vertelde Roger Grouwels. “Jan Versluis was hiervoor echter flink aan het aandringen, dus ik vrees dat ik morgen alle zeilen bij moet gaan zetten!”
In de GT-divisie had Jan van der Kooi een hele goede start en kon hij in de eerste paar bochten Wim Lumbeeck in de Viper inhalen. Ook Pierre Etienne Bordet kon in de eerste ronde de Viper van Lumbeeck al inhalen. De GT-divisie zat in de eerste ronde dicht bij elkaar, met achter Lumbeeck ook Steve Vanbellingen en Craig Wilkins in de Viper.
Jan van der Kooi kreeg het hierna flink aan de stok met Pierre Etienne Bordet. Van der Kooi was snel maar kwam flink onder druk van de Volvo-coureur te staan, die uiteindelijk in de zevende ronde een gaatje vond om Van der Kooi voorbij te gaan. Bordet deed dit buitenom in La Source en kon daarna bij het insturen van Eau Rouge definitief de eerste positie pakken.
Na de pitstops was Jan van der Kooi weer op de eerste plaats komen te liggen en moest Pierre Etienne Bordet weer alle zeilen bij gaan zetten om weer richting de Lotus Exige GT3 te rijden.
Lang leek het dan ook dat Van der Kooi de overwinning kon pakken, maar niets bleek minder waar. In de laatste ronde pakte Bordet door een brandstoftekort bij Jan van der Kooi toch nog de eerste plaats. “Denk je qua technische problemen alles wel gehad te hebben, gaat vier bochten voor het einde het brandstoflampje branden!”, aldus Van der Kooi na afloop nog vol ongeloof. “Mijn brandstof was dus op dus ik heb slingerend naar de finish moeten rijden. Ik had Bordet makkelijk kunnen hebben, want ik had een voorsprong van zeven seconden. Erg jammer dus.” Steve Vanbellingen en Ward Sluys eindigden met hun BMW M3 Silhouette op de derde positie.
René Wijnen kon in de eerste ronde de eerste plaats in de GTB-divisie behouden, gevolgd door Werner van Herck, Marcel van Berlo, Patrick Lamster, Gerard de Jong en Daan Meijer. Deze groep zorgde in de beginfase van de race voor mooie beelden, waarbij felle duels werden uitgevochten. René Wijnen leek hiervan te kunnen profiteren en kon in de eerste ronden een klein gaatje slaan, maar hij zag zijn eerste plaats na een paar ronden in rook opgaan. Zijn Porsche kwam namelijk met technische problemen stil te staan in de busstop-chicane.
Het bleek niet de enige Lammertink-Porsche die met technische problemen voortijdig de race moest verlaten. Ook Daan Meijer en Dirk Schulz kwamen namelijk in de problemen en liepen hierbij veel tijdverlies op. Bij Meijer bleek na afloop een lekke band de oorzaak en bij Dirk Schulz bleef het gas hangen.
Patrick Lamster kwam hierdoor solide op de eerste plaats te liggen, gevolgd door Marcel van Berlo op een paar seconden. De strijd om de derde positie was zeer spannend tussen Gerard de Jong en Werner van Herck. De Jong zat goed in zijn vel en kon goed tegenstand bieden in de GTB-divisie.
Nieuwkomer Marcel van Berlo kon ditmaal optimaal profiteren van de resultaatseconden bij zijn concurrenten. De Porsche-coureur kwam na de pitstops met een tiental seconden voorsprong op de eerste plaats te liggen, voor Werner van Herck en Gerard de Jong.
Van Herck moest uiteindelijk zijn tweede plaats in de laatste ronden nog prijsgeven aan Gerard de Jong. “Voor de pitstops was bij mijn auto de splitter al kapot, waardoor ik heel veel onderstuur had”, aldus Werner van Herck. “In de laatste twee ronden ging ook nog mijn ophanging kapot. Zonde dus, want ik was van plan om het gevecht om de eerste positie nog aan te gaan. Dat moet morgen dan maar gebeuren!”
Van Berlo kon hier dus optimaal van profiteren en pakte zeer verrassend bij zijn debuut in de GTB-divisie meteen de overwinning. “Ik had dit nooit verwacht”, vertelde Van Berlo na afloop. “Dit is namelijk pas de eerste keer dat ik met mijn Porsche op een droge baan rijd. Ik heb hiervoor wel getest, maar toen regende het elke keer. Een onverwacht resultaat dus, maar daarom niet minder mooi!”
In de Supersport-divisie had Pieter van Soelen een goede start van de race. Hij had na de eerste ronde de eerste plaats in handen, voor Bas Schouten en Ferry Monster. Polesitter Luc de Cock had een slechtere start van de race en viel in de eerste ronden vanaf de eerste positie terug tot positie vijf, achter Jimmy Adriaenssens.
De Cock probeerde hierna om zijn verloren posities weer goed te maken, mar had hierin geen gemakkelijke taak. Jimmy Adriaenssens gaf zich namelijk niet zomaar gewonnen en kon De Cock goed achter zich houden.
Bij Ferry Monster sloeg hierna de pechduivel toe. De Seat van de gebroeders Monster kreeg namelijk te kampen met een lekke band en moest hierdoor een extra pitstop maken. Ook Jimmy Adriaenssens kon zijn positie niet behouden en moest zijn plaats afstaan aan Luc de Cock. De Cock was hierna snel en kon aanklampen bij de op de tweede positie liggende Bas Schouten. Bovendien mengde Rudy Lemmens zich na een paar ronden ook in dit gevecht, maar moest na een spin weer van voren af aan beginnen.
Na de pitstops kwamen Koen Bogaerts en Pieter van Soelen op de tweede plaats terecht. Bogaerts, die het stuur van Van Soelen had overgenomen, stond echter wel meteen onder druk van Jimmy Adriaenssens. De Seat-coureur had kunnen profiteren van de resultaatseconden bij de directe concurrentie en had hierdoor meerdere posities gewonnen. Luc de Cock had ook kunnen profiteren en had de eerste positie in handen gekregen.
Koen Bogaerts kon hierna wel weer een gat slaan naar Jimmy Adriaenssens maar het gat richting koploper Luc de Cock bleek te groot.De Lotus-coureur pakte hierdoor weer een overwinning, voor Pieter van Soelen en Koen Bogaerts. Jimmy Adriaenssens bekroonde een sterke race met een mooie derde plaats.
In de Sport-divisie had Aart Bosman als vanouds weer een goede start. De Lotus-coureur kon in de eerste ronden gestaag een voorsprong opbouwen richting zijn achtervolger Eric van den Munckhof, die op zijn beurt Michael Verhagen en Wesley Caransa op een paar seconden achter zich aan had.
Aart Bosman had voor de pitstops van niemand iets te vrezen. De Lotus-coureur had namelijk al snel een flinke voorsprong opgebouwd en zag na een tiental ronden ook dat de op de tweede plaats liggende Eric van den Munckhof met technische problemen langs de baan kwam stil te staan. Hierdoor kwam de tweede positie in de race in handen van Michael Verhagen, voor Wesley Caransa.
Aart Bosman had echter veel resultaatseconden en zag hierdoor dat Michael Verhagen na de pitstops de eerste positie van hem kon overnemen. Ook Maurits Caransa, die het stuur had overgenomen van neef Wesley, leek hiervan te kunnen profiteren maar bij Caransa ging het vlak na de pitstops goed fout. De BMW-coureur ging namelijk in Les Combes hard van de baan waarbij zijn BMW veel schade opliep. Caransa kon wonderwel ongedeerd zelf uit de auto stappen, maar het betekende wel einde race voor hem.
Verhagen leek lang de eerste plaats te kunnen behouden, maar in de laatste ronden lukte het Aart Bosman toch nog om richting Verhagen te rijden en de Honda in de één na laatste ronde in te halen. “Mijn pitcrew toonde al op mijn bord ‘gas! gas!’ maar ik kon echt niet harder”, grapte Verhagen na afloop. “Mijn banden waren helemaal op dus ik gleed alle kanten op met mijn auto. Ik kon Bosman hierdoor echt niet meer achter me houden.” Aart Bosman pakte in deze divisie dus de overwinning, voor Michael Verhagen .Het duo Steenmetz/Poldermans pakte hier uiteindelijk de derde plaats.