Kelvin Snoeks wint GT-race op zondag, Team RaceArt met Van der Zwaan/De Graaff/Grouwels kampioen
Kelvin Snoeks heeft de laatste Super GT-race van de Supercar Challenge powered by Pirelli seizoen 2014 op zijn naam geschreven. In een spannende wedstrijd was de Volvo-coureur op een nat TT circuit Assen de snelste man. Henry Zumbrink eindigde na een spannend gevecht op de tweede plaats, vlak voor Martin Lanting en Bob Herber. Arjan van der Zwaan en Robert de Graaff eindigden op de vierde positie, maar zij pakten daarmee genoeg punten om zich samen met teamgenoot Roger Grouwels te mogen kronen tot de nieuwe kampioenen van de Super GT-divisie van de Supercar Challenge seizoen 2014! In de GT-divisie ging de overwinning ditmaal naar Rob Wheldon, in de GTB-divisie ging de overwinning na een spannende wedstrijd naar Daan Meijer.
Bij de start van de race had polesitter Arjan van der Zwaan geen goede start, want de Viper-coureur viel in de eerste bocht terug tot de vijfde positie. Kelvin Snoeks had wel een goede start en pakte meteen de leiding. Daarachter sloot de vanaf de vijfde positie gestarte Bob Herber aan op de tweede plaats.
Ferrari-coureur Bob Herber was in de eerste ronden zeer snel en zette Kelvin Snoeks constant onder druk. Achter Herber sloot ook Henry Zumbrink aan en Barry Maessen lag niet ver daarachter op positie vier.
Arjan van der Zwaan lag nog steeds op de vijfde positie, maar de Viper-coureur begon Barry Maessen steeds meer onder druk te zetten. In de vijfde ronde lukte het Van der Zwaan dan ook om Maessen te verschalken
Kelvin Snoeks kon de ronden daarna een kleine voorsprong opbouwen. Daarachter lag Bob Herber nog steeds op de tweede plaats, maar de Ferrari-coureur stond onder zware druk van Henry Zumbrink. De Volvo-coureur moest bovendien ook in zijn spiegels kijken, want Arjan van der Zwaan zat aan het vinkentouw. Van der Zwaan slaagde er uiteindelijk zelfs in om de derde positie van Henry Zumbrink af te pakken.
Het werd daarna nog spannender, want het begon harder en harder te regenen. Van der Zwaan pakte in deze omstandigheden de tweede plaats, maar kwam al zeer vroeg, zelfs al voor het pitwindow, naar binnen voor regenbanden. Henry Zumbrink kreeg hiermee de tweede positie in handen, voor Bob Herber en Barry Maessen. Zumbrink verloor zijn tweede plaats echter weer, want de Volvo-coureur ging in de rondte en viel daarmee terug tot de vijfde positie.
Na de pitstops was het uiteindelijk Martin Lanting die in de race aan de leiding was komen te liggen. De Ferrari-coureur had een kleine voorsprong van vier seconden ten opzichte van Kelvin Snoeks, die echter kostbare tijd verloor door rechtdoor te schieten bij de GT-bocht. Snoeks kon hierna zijn weg wel vervolgen. Henry Zumbrink lag na de pitstops op de derde positie, Barry Maessen op plaats vier en Robert de Graaff op plaats vijf. De Graaff was echter snel onderweg en slaagde er al snel in om de vierde positie van Barry Maessen af te pakken.
Martin Lanting kon zijn eerste positie in de slotfase van de wedstrijd niet behouden, want Kelvin Snoeks slaagde erin om Lanting onder druk te zetten en de eerste positie over te nemen.
De strijd om de tweede plaats in de wedstrijd werd in de slotfase nog zeer spannend. Lanting lag op die tweede positie maar Zumbrink zette de Ferrari-coureur flink onder druk. Dit gevecht had ook nog een extra lading, omdat zij ook in het kampioenschap maar één punt van elkaar verwijderd waren. Wie in deze race voor de ander zou eindigen zou ook de tweede plek in het kampioenschap pakken. Met nog twee ronden te gaan lukte het Zumbrink om Lanting te verschalken. De Volvo-coureur pakte daarmee dus ook de tweede positie in de eindrangschikking van het kampioenschap, Bob Herber en Martin Lanting legden beslag op de derde plaats.
De wedstrijd werd gewonnen door Kelvin Snoeks, maar de meeste aandacht ging na afloop uit naar Robert de Graaff en Arjan van der Zwaan. Zij eindigden op de vierde positie en pakten daarmee genoeg punten om zich samen met teamgenoot Roger Grouwels te kronen tot nieuwe kampioenen van de Super GT-divisie van de Supercar Challenge powered by Pirelli! Een knappe prestatie van Team RaceArt, dat voorafgaand aan het seizoen een grote gok nam om aan de start te verschijnen met de allereerste SRT Viper GT3-R op Europese bodem.
“We hebben dit seizoen wel onze pech gekend maar het team heeft echt een super job gedaan om de auto steeds verder te verbeteren”, aldus een zichtbaar opgeluchte coureur en teambaas Roger Grouwels, die de laatste jaren vaak op een tweede plaats eindigde in het kampioenschap en dus telkens net naast de prijzen pakte. “Dit jaar dus eindelijk eens geen tweede maar echt kampioen!”
In de GT-divisie verliep de start hectisch. In de eerste bocht ging het maar net goed maar een paar bochten later ging het alsnog fout. Craig Wilkens en Patrick van Glabeke kwamen bij het uitkomen van Strubben met elkaar in aanraking waarna Van Glabeke in de rondte ging en kostbare tijd verloor.
Niet veel later ging het ook voor Craig Wilkens fout. In dezelfde ronde schoot de Viper in de Ramshoek van de baan waarna Wilkens met zijn auto in het grind kwam vast te staan. Wilkens liep hiermee een achterstand op van meer dan een ronde en kon daarna een goede klassering wel vergeten.
Aan Rob Wheldon ging dit allemaal voorbij. De Radical-coureur pakte in de eerste ronde solide de leiding en kon meteen een voorsprong opbouwen ten opzichte van de op de tweede positie liggende Henk Thuis.
Rob Wheldon kon onder de steeds natter wordende omstandigheden steeds verder uitlopen en zag zijn voorsprong na twintig minuten nog groter worden omdat achtervolgers Henk Thuis en Viron beiden een vroege pitstop maakten om te wisselen naar regenbanden.
Ook na de pitstops had Rob Wheldon in de GT-divisie de leiding in handen, voor teamgenoot Henk Thuis. Pierre Etienne Bordet en Frédérique Jonckheere lagen op grote achterstand op posities drie en vier. Wheldon pakte dus zonder veel problemen de overwinning, voor teamgenoot Henk Thuis.
De strijd om de derde plaats werd in de laatste ronden nog spannend, omdat Frédérique Jonckheere hard op de op de derde plaats liggende Pierre Etienne Bordet inliep. De voorsprong van Bordet was echter net genoeg om de derde plaats behouden. Samen met teamgenoot Alexandre Viron pakte Bordet voor team Delahaye Racing dus een mooie podiumplaats.
In de GTB-divisie had Max Koebolt de beste start. De Corvette-coureur pakte in de eerste ronde de leiding, voor Steve Vanbellingen en Daan Meijer. Marcel van Berlo sloot aan op positie vier.
Max Koebolt en Steve Vanbellingen konden de eerste ronden een paar seconden wegrijden bij hun achtervolgers, die in fel gevecht met elkaar waren. Daan Meijer en Marcel van Berlo waren daar in gevecht om de derde positie.
Ook aan de kop van het veld was het zeer spannend. Steve Vanbellingen zette Max Koebolt flink onder druk, maar de jonge coureur liet zich niet zomaar kennen en maakte zijn Corvette zeer breed. Toch slaagde Vanbellingen er na een paar ronden in om Max Koebolt te verschalken en de leiding in de wedstrijd over te nemen.
Naarmate het natter en natter werd, werd het voor de coureurs ook steeds moeilijker om snelle tijden te rijden. Van Berlo en Meijer verloren bovendien beiden veel tijd doordat zij in deze omstandigheden een keer in de rondte gingen. Gelukkig konden zij wel hun weg vervolgen.
Ook na de pitstops bleven de omstandigheden listig. Zo had Ward Sluys veel geluk bij het uitkomen van de GT-chicane. De BMW-coureur ging te vroeg op het gas, ging daarna in de rondte en kon zijn auto maar net uit de bandenstapels houden. Sluys kon daarna zijn weg wel vervolgen maar verloor hiermee wel kostbare tijd.
Daan Meijer had ondertussen de eerste positie in de wedstrijd in handen gekregen. De Porsche-coureur had bovendien een ruime voorsprong op de op de tweede positie liggende Max Koebolt. Voor Koebolt eindigde de wedstrijd echter niet goed, want de jonge coureur moest zijn auto met nog een kwartier op de klok met technische problemen naast de baan parkeren.
Ook voor Ward Sluys eindigde de wedstrijd in tranen. De BMW-coureur schoot bij het uitkomen van de Strubben van de baan en toucheerde de bangrails waarna de BMW schade aan de wielophanging opliep. Sluys moest hierdoor de strijd voortijdig staken en zag hiermee een al bijna zekere tweede plaats in het kampioenschap in rook opgaan.
De tweede positie in de GTB-divisie kwam hiermee in handen van Marcel van Berlo, voor Angelique Detavernier en Carlo Kuijer. Daan Meijer ging ondertussen nog steeds aan de leiding. Aan deze volgorde veranderde in de laatste ronden niks meer, waardoor er ditmaal drie Porsche-teams op het ereschavot plaats mochten nemen.