Eric van den Munckhof: "... en nog een keer!"

Voor Eric van den Munckhof kon het weekend niet meer stuk. Ook op zondagmiddag ging de BMW Z4 Coupé-rijder met de hoogste eer strijken. Het betekende een super weekend en een hoop punten voor het kampioenschap, in een divisie waarin sprake is van een enorme competitie. Opnieuw een tweede plaats voor Bogaerts/Van Soelen (BMW M3 E90 WTCC) en een welverdiende derde plaats voor De Groot/De Graaf (BMW 132 GTR).

Ondanks de crash van zaterdag zagen we Ted van Vliet weer op de startgrid verschijnen, de mannen van JR Motorsport hadden zich ‘scheef gesleuteld’ om weer een gangbare wagen op de grid te zetten. Rik van Beek zagen we op de vierde startpositie staan met de Saker, die het hele weekend al goed uit de verf komt. Op de eerste startrij vonden we Pieter van Soelen op de tweede startplaats – hij neemt altijd de start voor zijn rekening - en vooraan natuurlijk Eric van den Munckhof. Ook ver vooraan stond Ronald van Loon op rij vier met een zevende positie, een sterke uitgangspositie voor de race. Tijdens de race leverde hij nog een stevige strijd met eerst Steve van Bellingen (BMW M3 E92) en later Menno Meijers (BMW M3 E92 3.2).

De start verliep goed, in de ‘eerste linkse’ ging alleen de Saker van Rik van Beek erg er naar buiten en verloor hij een reeks van plaatsen. Ook Huub Delnoij ging een stukje verderop wijd, maar hij kon zijn race vervolgen. In de zevende ronde passeerde hij bovendien even de BMW van Erik Bruynoghe. De andere Eric - Van den Munckhof - trok direct een enorm gat en liet er geen onduidelijkheid over bestaan, wie de leiding had. In de ‘Gilles Villeneuve’-chicane ging vervolgens Marth de Graaf in het rond, het was op dat moment wel heel erg dringen in de bocht. Toch kwam Pieter van Soelen aan de leiding, nadat Van den Munckhof een foutje had gemaakt.

Carlijn Bergsma verremde zich en deed de toeschouwers massaal opveren, doordat ze ‘al zwieberend’ op de chicane afkwam. Ze kreeg de Lotus weer in het rechte spoor, maar ging daarna toch nog in het rond het gras in. Het leek erger dan het was, want de snelle dame uit Amsterdam was akelig snel weer op pad om zodoende het tijdverlies beperkt te houden. De andere dame, Kim Troeijen, ‘zwieberde’ op hetzelfde stuk asfalt. Zij kon ook gewoon verder rijden. Lag er misschien olie op de baan? Later in de race zou ze nog in de ’Villeneuve’-chicane vast komen te zitten in het grind. Met een wapperend carrosseriedeel vervolgde ze haar weg, om de pits op te zoeken. Uiteindelijk werd ze als 26^e geklasseerd.

De andere Lotus met Jan van der Kooi aan het stuur, deed ook van zich spreken. Hij passeerde de raceleider en pakte daarmee de koppositie. Ook Dennis Houweling zagen we ’zwieberen’. De term werd tijdens het weekend door race-control uitgevonden en is de verklaring voor een kwispelende raceauto die rechtdoor rijdt maar toch heen en weer beweegt alsof hij ieder moment in het rond zal gaan. Soms doen ze dat natuurlijk ook… Houweling ging rechtdoor bij de ‘Jochen Rindt’-bocht en kwam via de sluipweg een stukje verderop weer gewoon de baan op. Niks aan de hand! Ook de andere Seat van Dennis de Borst verremde zich, maar hij verloor wèl drie plaatsen. Hij kende ook nog een ander, humoristisch momnetje, toen hij rustig de pitstraat inreed om zich vervolgens te bedenken en doodleuk langs de betonnen wal en half door het grind weer de baan op te rijden.

Marth de Graaf was bezig met een gestage opmars door het veld, om zijn verloren plaatsen weer goed te maken. Hij stak onder andere Leo Kurstjens, Wiebe Wijtzes en later Ronald van Loon voorbij. Uiteindelijk zou zijn tocht eindigen op een keurige derde plaats. Goed gedaan van de BMW 132 GTR! De Sport-divisie had trouwens zijn eigen feestje op de baan. Chris Voet (Peugeot RCZ) pakte de leiding en werd als aan een touwtje gevolgd door de Renault Clio’s van Wiebe Wijtzes, Christiaan Frankenhout, Rob Nieman en Toon Rutgers. Nieman kreeg later nog wel de witte vlag voor ‘not respecting the track limits’.

In de twaalfde ronde stak Wiebe Wijtzes de Peugeot RCZ van Chris Voet toch voorbij en werd Menno Meijers gepasseerd door  Peter Schreurs. Vanaf dat moment ging ook de pit window open, kwam om tien over twaalf iedereen naar binnen en werd het veld door elkaar geschud. Toon Rutgers spinde er nog even af in ‘’Gilles Villeneuve’, maar kon zijn race uitrijden naar een vierde plaats in de sport-divisie en zestiende algemeen.

De stand na de pit window is Eric van den Munckhof op de eerste plaats, Koen Bogaerts op de tweede plaats en een terugvallende Luuk van Loon op de derde plaats. In de Jacky Ickx-bocht ging hij erg dwars om Dennis de Groot achter zich te houden, maar in het ‘ziekenhuis’ ging De Groot er toch voorbij omdat Luuk van Loon spinde. Voortaan toch maar ABS erop? Een onderonsje van de familie Van Loon volgde, want Luuk kon gelijk op jacht naar vader Ronald die voor hem reed. In de ‘eerste linkse’ passeerde Luuk zijn vader. Huub Delnoij stond inmiddels al een tijdje met problemen in de pits, geen fijn weekend voor de jonge coureur. De snelste auto op de baan was onverwachts de Seat Sport Leon Cup racer van Martin de Kleijn, die er in de 26^e ronde een tijd van 1:46.315 uit perste. Hij was daarmee de snelste man van de dag in de Supersport-divisie. Chapeau voor de Seat!

Dat Christiaan Frankenhout goed kan sturen wisten we al, maar om op een gegeven moment op de elfde plaats algemeen te rijden is toch wel een prestatie van formaat. Uiteindelijk moesten Frankenhout/Bedorf genoegen nemen met een derde plaats in de Sport-divisie en Wijtzes en Nieman voor zich dulden. Wel op het podium! Het einde van de race gebeurde er niet veel meer. Alleen Rik van Beek maakte het nog spannend door met zijn Saker op Frank Meijers te azen, die hij in de 28^e ronde daadwerkelijk in de ‘ziekenhuis’-bocht voorbij ging. Hij stelde daarmee zijn elfde plaats veilig.

De tweede race van het weekend van de Supersport- en Sport-divisie bracht een verdiende overwinning voor Eric van den Munckhof en was het bewijs dat in deze twee divisies er de meeste competitie is getuige de vele met elkaar vechtende auto’s in de baan.