Dubbelzege Pumaxs RT tijdens Gamma Racing Day
21 jaar geduld beloond
“Opa slaat toe!” Henk Thuis verkeerde in een totale jubelstemming aan het eind van het weekend in Assen en met reden, want zijn Pumaxs RT ging niet alleen met z’n allereerste zege aan de haal, maar herhaalde dat kunstje nog eens op zondag. Historische momenten voor de langjarige deelnemer aan de Supercar Challenge powered by Pirelli. “Ik voel me zo gelukkig als een kind van 71!”
“Sinds mensenheugenis race ik al in de Supercar Challenge en ik aas er al jaren op om nog eens in de Super GT-divisie te winnen, maar ook om overall de triomf te pakken, om simpelweg als allereerste van het totale veld over de meet te rollen,” vertelt Henk Thuis. “Zal ik je eens wat zeggen? Dromen komen altijd uit, als je maar geduld hebt. In mijn geval kostte dat 21 jaar. Het verschil dat je maakt ligt nooit aan één ding; alle parameters moeten kloppen. Dit was zo’n weekend, nota bene na onze pech met de kapotgelopen motor op Zolder. Petje af voor de jongens van het team, die talloze vrije uurtjes opofferden om de auto tijdig klaar te krijgen voor de Gamma Racing Day.”
Ineens beginnen de ogen van Henk Thuis te twinkelen. “Oké, ik moet je iets verklappen. Ken je dat verhaal van de bakker die zijn hele leven lang voor anderen staat te bakken en dan eindelijk eens een brood voor zichzelf bereidt, perfect op smaak? Het geheim geef ik niet prijs, maar op Assen heb ik met een nieuwe techniek in de schokdempers geëxperimenteerd, een idee dat al jaren door mijn hoofd spookte. Door tijdgebrek kon ik het eerder nooit uitvoeren. Hier, op het TT-Circuit, wist ik het na één ronde al: dit ís het.” Wat? “Laat ik het zo zeggen: er bestaan ineens geen kerbstones meer. De auto dendert er zo gemakkelijk overheen, zonder aan stabiliteit in te leveren, dat de baan me ineens veel meer ruimte biedt om mooiere lijnen te rijden en betere exits te maken. Het werkt als Melisana, als een kalmeringsmiddel, niet te geloven! Alle oneffenheden, met een hoge en een lage frequentie, worden nu op één en dezelfde manier aan de auto doorgegeven. Ik had niet verwacht zo’n grote stap te kunnen maken. Van 1:42 naar 1:39 voor een rondje, al lag dat ook aan de afstelling van alle andere zaken.”
Helemaal cadeau kreeg de bedenker van de machtige Pumaxs RT zijn dubbele overwinning niet. Nadat lekkende differentieelkeerringen hem in de kwalificatie van pole position weerhielden, worstelde hij in de race op zaterdag met een vetgeslagen voorruit ten gevolge van een incontinente stuurbekrachtiging, al ging het verder redelijk van een leien dakje. “Op een gegeven moment voelde ik het: als de pitstops goed zouden verlopen, zat de eerste plek erin.” ’s Zondags profiteerde de Pumaxs van een setje verse banden en kon Henk Thuis naar eigen zeggen ‘aan het trappen slaan’. Hevig, maar fair was zijn gevecht met Henry Zumbrink in de laatste vijf ronden. “Henry’s exitsnelheid lag telkens wat hoger, dus toen ik door een klein foutje van hem aan de leiding kwam, moest ik er vreselijk voor oppassen dat ik me niet door hem liet verrassen. Het publiek zat te trillen op de banken toen wij uiteindelijk met 0,07 seconden verschil als nummer één en twee de finishvlag passeerden. Bij de mannen van mijn team vielen de monden wagenwijd open. Ze hadden mij steeds horen roepen dat het op een dag zou lukken, maar ze moesten nog maar zien dat die ouwe dat ooit zou waarmaken.” []
